De Bushtrip

Dag 81: donderdag 12 april:
Vannacht iets beter geslapen, maar nog niet echt veel. Maargoed, vandaag een rustig dagje bij huis, dus het komt vast wel goed!
Eerst maar es begonnen met alle was van afgelopen week wegwerken. Wat een bende was dat zeg! Jeetje. Maar uiteindelijk valt het dan toch nog mee, met een uurtje was het ook wel weer gedaan. En niet alleen onze veranda hing vol met kleren, maar ook de waslijnen van de buren. Ze keken ons vast we aan met grote ogen van: wat hebben jullie veel kleren. Maarja, dat hoort nu eenmaal bij Nederlandse dames;) Wel heel leuk om te zien is dat ze de kleren dragen die mama vorige week aan ze gegeven had. Je ziet gelijk dat er gebruik van wordt gemaakt, en dat geeft me dan wel weer een goed gevoel.
’s Middags hebben we nog wat emails voor de WPO verstuurd, ik had namelijk van twee scholen nog geen reactie gehoord. Verder nog weer wat mails naar huis gestuurd, samen natuurlijk met het dagboek wat ik had gemaakt van afgelopen week.
Na het eten hebben we de tas gepakt, omdat we morgen voor vier dagen met Alhagy op bushtrip door heel Gambia gaan! Echt een gaaf avontuur denk ik, waar ik veel zin in heb! Dus spullen gepakt (voornamelijk hempjes, het zal wel warm zijn) en daarna lekker slapen voor het grote avontuur van morgen!

Dag 82: vrijdag 13 april:
Oh, oh, vrijdag de 13e vandaag. Nu maar hopen dat er vandaag geen ongelukken gebeuren. Gelukkig ben ik niet zo bijgelovig, dus dat zal wel goed komen!
Om half 9 stond Alhagy voor de deur, om op pad te gaan. Natuurlijk eerst weer met veel flessen water, zodat we als het goed is wel de twee weken nog door kunnen komen. Toen alles in de auto geladen, en op weg! Eerst zijn we richting Brikama gereden, en toen door naar Farafenni, de pont over. We wilden dat eigenlijk doen bij Banjul, maar de ferry die daar ging, zou er meer dan 4 uur over doen. En dan zouden we niet op voor het donker op ons eerste slaapadres zijn. Dus via het zuiden naar Farafenni gereden, en daar de pont over.
Onderweg naar Farafenni moesten we opeens aan de kant van de weg gaan staan, omdat de president van Taiwan daar langs kwam. En dan moet iedereen van de weg af, en eigenlijk klappen en zwaaien. Dus wij ook. Maar dacht het maar niet, van Alhagy mochten wij dat niet doen, omdat de president van Gambia er hele verkeerde redeneringen op na houdt. Toen de president langs kwam, reden er een stuk of 20/30 ontzettend dure auto’s mee. Wat een onzin! En dan zien dat mensen langs de kant van de weg geen elektriciteit hebben. Het verschil tussen rijk en arm was hiermee goed te zien, het is erg groot. Toch raar dat zo’n president voor zichzelf kiest, in plaats van de mensen het beste te gunnen..
Eenmaal bij de ferry aangekomen was het een drukte van belang! Enorm. Heel veel vrachtwagens stonden te wachten tot ze over konden. Per keer konden er maar een stuk of 4/5 vrachtwagens over, dus het was lang wachten voor die mensen. Je zag ook veel chauffeurs onder hun wagen liggen, om maar uit de zon te zijn, en het vol te houden. En natuurlijk werd er enorm veel thee gemaakt, dat schijnt een tijdverdrijf te zijn. Zoals wij een boekje lezen oid, maken zij thee. Ze hebben een plateautje met twee kleine glaasjes, en de thee die ze hebben gekookt, schenken ze telkens over van het ene glaasje naar het andere. Niet dat het daar lekkerder van wordt, maar voor de tijd. En het gaat niet overschenken op een paar centimeter hoogte, maar op zeker 20/30 centimeter wordt het overgeschonken. Erg lekker is het niet..
Terwijl wij in de auto zaten te wachten tot we over konden, hebben we kleren aangeboden gekregen, koekjes, thee, lappen stof enzovoort. Als we er maar wel voor betaalden. Dank je wel dus, dat hoeven we niet.
Eenmaal aan de overkant hebben we een broodje gekocht, wat we later onder een boom hebben opgegeten. Met smeerkaas en banaan, een nieuwe combinatie, maar wel lekker! Alhagy zorgt dus wel goed voor ons;). Vanaf Farafenni zijn we doorgereden (inmiddels is dit dus het noorden van Gambia) naar Wassu, waar de Stone circles zijn. We zijn daar gestopt, en een man ging ons vertellen wat de Stone circles nu eigenlijk zijn. Volgens hem zijn het geen graven, maar is het allemaal door mensen daar zo gebouwd. Het boekje over Gambia zegt iets anders, namelijk dat het graven zijn, en dat midden in een cirkel belangrijke personen liggen, en buiten de cirkel de minder belangrijke. Een tegenstrijdig verhaal dus. Doordat die man niet zo goed Engels sprak, was het niet zo interessant allemaal. We hebben maar wat foto’s genomen, zodat het leek alsof we zeer geïnteresseerd waren, maar dat was dus niet zo. Eenmaal in de auto maar even het verhaal over de Stone Circles gelezen, het werd daardoor iets meer sprekender.
Nadat we daar waren geweest, zijn we een paar minuten doorgereden, om een boottocht te gaan maken over de Gambia Rivier, met daarin de Baboon Islands. Een natuurgebied in Gambia, wat volgens mij beschermd is. De boottocht duurde wel erg lang, maar het was gaaf om te doen. Wat een heerlijk vakantiegevoel kreeg ik daarvan! Lekker in het zonnetje, beetje op het water en af en toe wat foto’s nemen. Op de rivier zouden we nijlpaarden tegen kunnen komen, dus daar waren we erg druk naar op zoek. Af en toe zagen we wat oortjes boven water komen, maar echt een nijlpaard zagen we nog niet. Op een gegeven moment voeren we vlak langs het grootste eiland van Baboon Islands, en de gids vertelde dat daar veel chimpansees waren. Het waren twee families, waarvan één hoofd van één familie Frank heet. Wij dus gelijk lachen, en heel geïnteresseerd verder luisteren. Frank is 24 of 25 jaar, en is een lieve chimpansee. Klopt dus wel redelijk;)! Hahah. Het mooiste was nog wel dat we ook twee chimpansees zagen. Op de foto is het niet zo heel duidelijk te zien, het is echt een zoekplaatje geworden. Maar ik heb ze gezien!!
Eenmaal de bocht om, zagen we drie nijlpaarden! Een paar, en een kleintje erbij. De kleine ging al snel weer onder water, dus die heb ik niet zo goed op de foto. De andere twee trouwens ook niet echt heel erg, omdat we niet dichtbij konden komen, aangezien ze waarschijnlijk agressief waren omdat het kleintje erbij was, en ik mijn grote lens niet mee had genomen. Balen dus, maar de twee hoopjes die in het water liggen, op de foto, dat zijn dus nijlpaarden. We hebben daar even een rondje omheen gevaren, veel foto’s genomen, en toen weer terug naar het beginpunt. Uiteindelijk zijn we zo’n 2,5 uur onderweg geweest, maar het was gaaf om te doen!
Terug bij de auto op weg naar Janjang Bureh, het plaatsje waar ons eerste slaapadres was. Ook dit lag op een soort eiland, dus eerst weer met een pont naar het eiland toe. De lodge waar we zouden logeren zag er goed uit. Eerst wat gedronken, en toen kwamen er drie Amerikaanse jongens aan. Daar dus gezellig mee gekletst, en lekker gegeten daarna. Toen maar vroeg naar bed, want het was wel een onwijs lange dag! Het slapen is echter niet zo goed gegaan, want het was onwijs warm. Het zweet gutste me van alle kanten van mijn lichaam, dus echt goed slapen kon niet. Maar goed, dat hebben we maar over voor zo’n gave tocht!

Dag 83: zaterdag 14 april:
Weer vroeg uit bed vandaag, maar dat was niet echt een straf, na een nacht wakker liggen. Toen onder een koude douche, maar ook dat vond ik voor het eerst niet zo erg. Even lekker afkoelen, omdat we vast weer een warme dag tegemoet zouden gaan. Vandaag zijn we van Janjang Bureh naar Tendaba Camp gereden, een niet zo lange dag. Onderweg zijn we nog wel veel bavianen tegengekomen. We hebben geprobeerd om deze op de foto te zetten, maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Er zijn wel een paar mooie foto’s uitgekomen! Tegen half 2 kwamen we in die lodge aan, en wat een uitzicht! We zaten aan de Gambia rivier, dus het eerste wat we hebben gedaan is een koud drankje bestellen aan het water. Heerlijk genieten! De rest van de middag hebben we niet meer zoveel gedaan. Genoten van het uitzicht, veel foto’s gemaakt, lekkere koude drankjes gedronken en veel puzzeltjes gemaakt. Zelfs Alhagy heeft een symbolen-woordzoeker gemaakt!
Op de Gambia Rivier zouden we dolfijnen kunnen zien, maar helaas, dat was niet aan ons gegund. Dus de hele dag turen was voor niks. Toch wel eigenlijk, want we hebben weer veel vogels gezien, en zelf pelikanen van dichtbij! Wat een grote beesten, en vooral: wat een grote bek! Maar een mooie vogel, met natuurlijk mooie foto’s!
Het avondeten viel hier wat tegen. Voor het eerst kregen we een vis met de graat er nog in, dus die moesten we zelf gaan fileren. Het is dan niet zo lekker eten, omdat je bij elke hap wel een graat in je mond hebt. Maargoed, uiteindelijk was het een lekker visje, met patat erbij en natuurlijk weer een lekker drankje! Weer een ervaring rijker!
Onderweg in de auto heb ik ook nog een aantal filmpjes gemaakt. Zo krijg je denk ik wat beter een beeld van het land, dan wanneer je alleen maar foto’s ziet.

Dag 84: zondag 15 april:
Vroeg uit bed vandaag, we gingen namelijk mee op een boottocht, om vogels te spotten. Niet mijn favoriete bezigheid, maar in een bootje op het water is voor mij natuurlijk altijd goed. In het bootje ging ook een andere man mee, die duidelijk wel voor het vogelspotten mee aan boord was. Zijn hele outfit was piccobello in orde, alles paste precies bij elkaar, een verrekijker in stevige banden op zijn rug, een prachtige tas mee vol boekjes over vogels, en maar turen door zijn verrekijker! Het zag er niet uit, Merle en ik hebben nog wel wat lol over hem gehad. Hij zal zich wel onwijs geërgerd hebben aan ons, dat wij alleen maar voor de zon in het bootje zaten. Nee hoor meneer, we hebben ook echt wel vogels op de foto gezet! Zelfs hele mooie blauwe! Dus ik heb mijn werk wel gedaan!
Na 2,5 uur was ook deze tocht weer voorbij. Veel vogels gezien, ook hele bijzondere, waarvoor we zelfs terug moesten. Tja, een huismus is ook niet bijzonder, dus voor deze moesten we wel terug! Dat doen we dan maar! En als wij een aap zagen, keek hij ons een beetje raar aan. Meneer; iedereen zijn eigen hobby!
Daarna op weg naar Bintang, voor ons volgende slaapadres. Deze rit was niet zo lang, dus met anderhalf uur waren we daar. Tijdens deze rit ook weer veel armoede gezien. Hutjes zonder water en elektriciteit, dus de mensen moesten een eind lopen om hun water te krijgen. Je zag ook dat ze er niet zo goed uitzagen, met name ook de beesten die hier leefden. Met het zien van deze armoede besefte ik me goed in wat voor rijk gebied we eigenlijk in Gambia zitten, en degene die hier zijn geweest, weten dat het hier ook niet rijk is. Ik ben benieuwd hoe ik alles weer in Nederland ga vinden, dat alles zo normaal is, dat we water en elektriciteit hebben. En ik besefte me ook erg goed, dat we blij mogen zijn met alles wat we hebben in Nederland. Nu kan ik dat makkelijk zeggen, maar ik hoop dat ik ook iets van dat weer mee neem in mijn dagelijkse leven.
Eenmaal in de lodge van Bintang hebben we niks meer gedaan, maar natuurlijk weer genoten van het uitzicht! Dit keer zaten we in de mangrove, in een creek van de Gambia Rivier. De hele lodge was op palen gebouwd, dus met eb was er onder ons modder, en met vloed zaten we boven het water. Wat mooi! Ook hier natuurlijk weer veel foto’s gemaakt. Veel puzzeltjes gemaakt en lekker gekletst. Alhagy ging op een gegeven moment vissen, leuk gezicht om te zien, hoe ze dat hier in Gambia doen. Maar hij kon het goed, hij had binnen 10 minuten twee grote vissen aan de haak. Nouja, grote, hij vond ze niet groot, maar als Joram ze in Nederland zou vangen, zou hij twee dagen trots rond lopen! Dus Joor, op naar Gambia, en daar gaan vissen!
’s Avonds hebben we lekkere kip met patat gegeten, in het donker, met kaarslicht. Erg romantisch natuurlijk! Lekker veel gekletst met Alhagy en rond 9 uur maar op naar bed. Het grappige was wel, dat we dus boven het water sliepen, dus het geklotst hoorde je goed. Ik kon er wel lekker door slapen!

Dag 85: maandag 16 april:
Om half 9 stond het ontbijt klaar, een tapalapa met een gebakken ei! Lekker!! Toen de spullen gepakt, nog even de laatste foto’s gemaakt van de omgeving, en weer op naar huis. Wat een groot avontuur hebben we gehad! Onderweg ook nog weer filmpjes gemaakt, waarbij ik telkens moest opletten of ik dat niet deed als we weer bij een politiepost kwamen. Deze hebben ze hier veel, dus de filmpjes zijn niet zo lang geworden. Maar ze geven een duidelijk beeld van Gambia (het arme gedeelte) weer.
Van Bintang naar het toeristengebied, omdat Merle en ik weer boodschappen moesten hebben. Ook nog een lekker ijsje gegeten, als afsluiting van dit prachtige en indrukwekkende weekend! Om iets voor 12 uur waren we weer thuis in Jambanjelly. Ik was kapot, maar wat ben ik blij dat ik dit avontuur heb meegemaakt!
’s Middags heb ik nog veel op internet geprobeerd te zitten, maar dat ging niet zo goed. Verder puzzeltjes gemaakt en tijdschriften gelezen. Een heerlijk middagje! Vanavond maar vroeg naar bed, even weer wat slaap inhalen!