17 t/m 27 april
Door: veerlevankesteren
Blijf op de hoogte en volg Veerle
07 Mei 2012 | Gambia, Jambanjali
Vandaag een dag om veel was weg te werken. Alles van afgelopen weekend moest weer gewassen worden, en natuurlijk moest ook weer alles verwerkt worden. Daarna alle foto’s nog even doorgekeken, wat een boel hebben we er gemaakt! Maar wat zitten er gave foto’s bij!!
Verder de dag vandaag weer veel puzzeltjes gemaakt. Merle zou een sollicitatiegesprek hebben vanmiddag, maar helaas door de slechte telefoonverbinding is dat niet gelukt. Dat was wel echt balen, maar goed, morgen weer een dag. Ondertussen heb ik mijn sollicitatiegesprekken voor morgen voorbereid, dat moet wel goed gaan komen.
Dag 87: woensdag 18 april:
Vroeg uit bed, want om 8 uur belt de eerste school mij. Spannend, maar gelukkig was het een gezellig en volgens mij wel een goed gesprek. Nu maar afwachten tot gesprek nummer twee, en dan de keuze invullen. Daarna had Merle een gesprek, en ondertussen heb ik op mijn slaapkamer zitten wachten tot ze klaar daarmee was. Ook dat was een goed gesprek.
’s Middags had ik gesprek nummer twee. Helaas door een slechte verbinding met de telefoon kon ik de directeur niet echt goed horen, en hij mij niet. Het was dus een zeer kort gesprek, en ik had er niet echt een goed gevoel over. Maar, de keuze is voor mij bekend, dus ik ga hem maar invullen. Op 10 mei krijgen we de uitslag waar we geplaatst zijn, dus de vingertjes zijn gekruist! :)
En de rest van de dag weer puzzeltjes gemaakt. Bedankt mam, dat je die hebt meegenomen! Ik ben er erg blij mee, kom er veel tijd mee door!
Dag 88: donderdag 19 april:
Merle had vandaag nog twee gesprekken, dus veel hadden we vandaag niet gepland. Tussen haar twee gesprekken door hebben we in huis wat opgeruimd, al wat spullen in tassen gedaan voor verschillende mensen. ’s Avonds zijn we naar Metta gegaan, om haar twee leesbrillen te geven die mama had meegenomen uit Nederland. Ze moest namelijk een keer iets naaien, maar toen vroeg ze Merle om haar te helpen met het draad door de naald te krijgen, omdat ze het niet kon zien. Dus wij dachten, das een mooi afscheidscadeautje! Ze zette één bril op, en genoot! Ze kon de televisie weer goed zien, en het zag er prachtig uit. Haar hele gezicht straalde! Dat was dus een mooi cadeau!
Verder hebben we de andere spullen aan de rest gegeven. Nima had een aantal huishoudelijke dingen gekregen, maar ook deo, schriften en dat soort spul. Ze was er erg blij mee!! De tas werd zowat ondersteboven gegooid, om maar te kijken wat er in zat. Ook Nima zat helemaal te stralen!
Dag 89: vrijdag 20 april:
Op naar school om afscheid te nemen. Van de week hadden we gezegd tegen Isatou dat we zouden komen, samen met wat lekkers voor de kinderen, en dat dit de laatste keer zou zijn. Eenmaal op school aangekomen zijn we naar het lokaal van Isatou gegaan, en heeft ze wat afscheidswoorden gesproken. Samen met de hoop dat God met ons op weg zal gaan, ons weer veilig in Nederland zal brengen en dat Hij er ook voor zorgt dat we weer een keer terug komen in Gambia. Daarna zijn we naar Badjie gegaan om ook afscheid van hem te nemen. Hij was echter een beetje boos, omdat we niet tegen hem hadden gezegd dat vandaag onze laatste dag was. Maar Isatou had gezegd dat ze het ook aan Badjie zou zeggen, dus dat was een beetje een miscommunicatie. Gelukkig hadden we wat spullen voor hem meegenomen, dus hij was al snel blij. Maar, hij wilde wel graag dat we nog een keer langs zouden komen voor het ‘echte’ afscheid, dus maandag gaan we nog maar een keer. Dat wilden we sowieso, om Leon de school te laten zien. Maargoed, maandag dus het echte afscheid.
Daarna weer naar de klas van Isatou, om de snoepjes uit te delen aan de kinderen. Ze waren er blij mee. Het waren lollies met aan de achterkant een fluitje, dat hebben we geweten.. Errug veel lawaai, maar het was leuk om het te geven. We hadden wel veel te veel gekocht, omdat we dachten dat er zo’n 120 kinderen zouden zijn, dus hadden we 150 snoepjes. Maar er waren er maar een stuk of 65, dus veel over.. We hebben Isatou maar een deel gegeven, is zij ook weer blij.
’s Middags thuis hebben we gezellig op de compound gezeten, en met de kinderen gespeeld. Ook zij kregen allemaal een lolly, dat moeilijk was om op te eten, maar ze vonden het volgens mij allemaal erg lekker! Uiteindelijk maar de hele zak aan Nima gegeven, zodat ze ook weer wat heeft om uit te delen aan haar kinderen. Ondertussen had Fatoumata ons haar weer prachtig (ahum) gedaan, en heb ik ‘gezellig’ lang gekletst met de broer van Noah (neef). Niet echt heel leuk, gelukkig kwam Binta mij halverwege aflossen met de vraag; ‘Are you the president? You ask too much!’ Zo, hij was er wel weer even klaar mee. ;)
‘s Avonds hebben we een filmpje gekeken. We hebben er nog twee liggen, dus vanavond en morgenmiddag eentje. Dan zijn we daar ook weer doorheen. Lekker, zo’n dagje!
Dag 90: zaterdag 21 april:
Leon komt vanavond! Dus maar een beetje zorgen dat het huis op orde is.. Ik heb vandaag de souvenirs al verpakt die ik heb gekocht, zodat ze straks zo de koffer in kunnen, en ik ze in Nederland uit kan delen. ’s Middags dus het filmpje gekeken, en daarna op naar het vliegveld om Leon op te halen. Merle was natuurlijk helemaal blij dat ze hem zag! Mooi om te zien! Over een paar dagen kan ik ook weer, dan kan ik Frank weer zien en natuurlijk vast pakken.
Daarna gekookt, en nog lekker gegeten. En natuurlijk gekletst, de eerste dingen over Gambia vertelt aan hem. Tegen half 12 zijn we toch maar gaan slapen.. ;)
Dag 91: zondag 22 april:
Op naar Banjul vandaag! Merle en ik gaan voor een schilderij, die hebben we daar al een keer gezien, dus die gaan we vandaag maar scoren! Daarna staat er op de planning een middagje strand, ook niet verkeerd natuurlijk!
Eenmaal in Banjul was het eerste wat we kochten inderdaad een schilderijtje. Echt een Gambiaanse, ik hoop dat hij heel naar Nederland komt. Maar dat zien we dan wel weer. Verder nog een aantal dingen gekocht (ik vertel natuurlijk niet wat! :)), en iedereen was blij als ik in de shop kwam, want dan mochten ze ook het spelletje afdingen met mij gaan doen. Gelukkig won ik wel telkens, dus ik heb weer een aantal mooie dingen gekocht voor een lage prijs! Veerle is gelukkig!
Daarna op naar het strand. Eerst lekker gegeten, en daarna de zee in. Lekker verkoelend! Toen maar op het bedje een puzzeltje gemaakt, en een beetje gekletst. Heerlijk! Daarna nog een masker gekocht bij het winkeltje bij het strand, ook weer een mooi souvenir. Ik heb niet zoveel kleren dat ik weer terug mee neem naar Nederland, maar de rest van de koffer zal wel vol zitten met souvenirs!
Dag 92: maandag 23 april:
Op naar school, om voor de tweede keer afscheid te nemen. We kwamen tegen tien voor negen op school aan, de assemble was nog bezig. Daarop gewacht, en toen gewacht tot Badjie klaar was. Hij was nog niet klaar, met een paar minuten zei hij. Dus of we maar even in het kantoor van Kolley wilden wachten, dan kwam hij daar wel heen. Okee, dan doen we dat. Isatou kwam er toen aan, dat we in de klas wel konden wachten, en dat de kinderen ondertussen een paar liedjes voor ons konden zingen. Dat is natuurlijk wel leuk! Ook een paar filmpjes daarvan gemaakt, dus thuis kan ik er nog meer van genieten!
Onder één liedje vroeg Isatou aan ons wanneer we deze week nog meer op school komen, omdat ze ons nog een afscheidscadeautje wilden geven (oid). Uhm, ja, eigenlijk was dit de laatste keer, maar vooruit, morgen komen we om 10 uur nog wel weer een keer terug, maar dat is dan ook echt de laatste keer. Zo blijven we bezig met afscheid nemen. Maargoed, het is ook wel weer leuk, want hier hebben we immers drie maanden gewoond en ‘gewerkt’, dus ze doen nu wel moeite om ons ook daadwerkelijk iets te geven. Ben benieuwd wat het morgen is!
Dag 93: dinsdag 24 april:
Om 10 uur dus naar school toe, om voor de laatste keer afscheid te nemen van de directeur en wat leerkrachten. Wat bleek; geen directeur op school. Grr. We kwamen bij een leerkracht van Grade 5 terecht, die vertelde dat we niet zo boos moesten zijn. Hij snapte ons wel, maar de directeur is nu soms eenmaal een chaoot, dus daar konden we niks aan doen. Of we even in zijn kantoortje wilden komen zitten. Er kwamen nog twee andere leerkrachten bij, en toen werd het zeer serieus. Ze begonnen ons te bedanken, wat we allemaal voor ze betekent hebben, wat we de kinderen geboden hebben en al niet meer. Het was wel leuk om te horen, ze zijn echt dankbaar dat we zijn geweest. En toen; als klap op de vuurpijl, kregen we een Afrikaanse jurk, mooi verpakt in papier. Dus uitpakken, en natuurlijk de jurk aantrekken. Hij is wel veel te groot, maar het gebaar vind ik zo mooi! Ik ben er echt blij mee. Dus dat ook maar goed benadrukt, superleuk om het zo te krijgen!
Daarna kwamen Alhagy en Leon naar school toe om ons op te halen, en zijn we richting het apenbos gereden. Onderweg moesten we onze tassen laten zien aan de politie, voor de eerste keer sinds we hier zijn. Er zat alleen wat zwemspullen in, dus zo heel veel heeft de politieagent niet gevonden. Gelukkig maar, en weer door op weg naar het SeneGambia gebied. Daar hebben we lekker gelopen door het apenbos, en dit keer ook veel rode apen gezien. Leukleuk!
Na het apenbos hebben we met z’n drieën geluncht bij Bini’s, altijd lekker natuurlijk! Toen op weg naar het zwembad van het SeneGambia Hotel, om ons kleurtje nog een beetje bij te werken. We moesten wel een entree betalen, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik heb me heerlijk vermaakt!
’s Avonds zijn we met Alhagy lekker uit eten geweest bij Paradiso. Altijd goed! Eenmaal thuis zijn de kinderen van de compound nog bij ons thuis geweest, en hebben we lekker gespeeld. Een heerlijk dagje dus!
Dag 94: woensdag 25 april:
In de ochtend kwam Alhagy ons met een vriend ophalen met een open jeep, om een bushtrip te gaan maken, die zou eindigen bij het strand. Een goed heerlijk dagje voor de boeg dus! We zijn door het dorp gereden, en aan de andere kant van het dorp kwamen we ‘mijn’ leerling nog tegen. Een superverrassing! Was niet gepland natuurlijk, maar wel leuk om hem nog even te zien!
Na de bushtrip dus naar het strand, waar we de hele middag heerlijk hebben genoten van de zon. Ik ben goed bijgekleurd, dus in Nederland zal iedereen wel jaloers zijn.
Ook deze avond zijn de kinderen van de compound weer langs gekomen. Het is toch wel erg gezellig met ze. Ben blij dat we die niet de volle drie maanden in ons huis hebben gehad, maar zo het laatste weekje geniet ik er wel van!
Na de kinderen zijn Isatou en Banna nog geweest. Van hen hebben we armbandjes als afscheid gekregen, en ze hadden de tranen in hun ogen staan. We hebben dus wel wat losgemaakt bij die mensen! En wat zal ik hen gaan missen!
Dag 95: donderdag 26 april:
Een dag van opruimen! Morgen gaan we naar huis toe, dus ons huisje hier moeten we helemaal opruimen. Alle spullen in dozen, uitzoeken wat naar wie moet, een klus dus. Maar, ruim voor tijd was alles ingepakt, en hebben we Nima onder andere blij gemaakt met erg veel spullen. Helemaal goed dus! Ook vandaag de koffer maar ingepakt. Wat een boel souvenirs heb ik! Gelukkig neem ik niet meer zoveel kleren mee naar huis, dus het past allemaal. Morgenochtend nog de laatste spullen erbij in, en dan kan de reis beginnen. Maar voordat het zover is, eerst nog lekker uit eten met Alhagy.
Om 3 uur kwam hij de spullen ophalen, en ons natuurlijk. We zijn naar Madiana gereden, om daar de spullen allemaal af te zetten. Toen met Alhagy, Yassin en hun zoontje Mohammed naar Paradiso gereden, om met elkaar deze periode in Gambia af te sluiten! Wat was het gezellig met elkaar! Ik heb genoten!
’s Avonds terug op de compound hebben we de laatste foto’s gemaakt, onder andere met de volledige familie (van iedereen die aanwezig was). Erg leuke herinneringen natuurlijk! Wat ga ik die mensen missen, wel echt een raar idee..
Dag 96: vrijdag 27 april:
De grote dag vandaag! Weer op naar huis! Om iets voor 12 zouden we opgehaald worden door Alhagy, dus lekker op tijd ontbeten en alle laatste spullen met moeite in de koffer gekregen. Maar; hij zit dicht, dus hij gaat Nederland wel halen!
Tegen half 12 was hij bij ons, dus de spullen voor hem in de auto, en onze koffers erboven op. Toen afscheid genomen van de lieve mensen op de compound. Gek idee dat je die misschien wel de rest van mijn leven niet meer zal zien. Al denk ik wel dat ik nog een keer terug ga, het is en blijft een gek idee. Op naar het vliegveld! We waren er wel te vroeg, en op de borden stond dat de check-in voor Amsterdam al open was, maar dat was nog niet het geval. Gelukkig stonden we vooraan, dus daar hoefden we niet heel lang meer te wachten. Eenmaal ingecheckt boven in het restaurant nog wat gedronken en gegeten. Het vliegtuig wat ons kwam ophalen landde zo’n anderhalf uur te laat, dus we dachten dat we wel met vertraging in Nederland aan zouden komen. Gelukkig stond de wind voor ons gunstig, dus we waren al eerder op het vliegveld! En daar stond de familie van Merle te wachten, maar ook papa, mama, Frank en Joram, met een spandoek, onwijs groot! ‘Veerle en Merle, welkom thuis! Hoe was de rijst?’ Ze hebben er zeker moeite voor gedaan!
Toen weer wachten op de koffers, maar gelukkig kwamen deze er al vrij snel aan. En toen: op naar de eerste kus in drie maanden weer van Frank! Wat heb ik die gemist! Natuurlijk ook papa en mama, en iedereen van Merle’s familie.
We hebben met elkaar nog even wat gedronken, en toen op weg naar huis. Al met al heb ik een geweldige reis gehad, die ik niet had willen missen. Ik ben ervan overtuigd dat ik dit niet alleen heb gedaan, maar dat God met mij mee is geweest op deze reis. Dat Hij mij heeft behouden en ervoor heeft gezorgd dat ik weer veilig hier in Nederland ben gekomen!
Ik heb genoten!!
Ps. Bedankt iedereen voor het vele reageren, zowel via waarbenjij.nu als via de mail. Telkens was het weer een verrassing om mailtjes te ontvangen. Door slechte verbindingen heb ik niet op iedereen gereageerd, maar ik heb het zeer gewaardeerd!!
-
14 Mei 2012 - 22:08
Christine:
Lieve Veerle,
Ik lees nu pas je verslag. Geweldig.
Jullie hebben het goed gedaan. Ben blij dat ik de eerste weken van jullie stage mee mocht maken. Deze periode in Gambia was een ervaring voor het leven.
En nu aan het werk vrees ik. Sterkte daar mee. Ik zie je nog een keer.
Groetjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley