Dag 1 t/m 6

dagboek dag 1, donderdag 7 november
eigenlijk is de reis gisteren al begonnen. Om drie uur 'smiddags zijn we naar het vliegveld gebracht en hebben we met z'n allen nog wat gegeten. Na het afscheid nemen (met natuurlijk tranen....) hadden Claudia en ik om kwart voor negen het vliegtuig naar Dubai. Onderweg heb ik wat geslapen, maar veel was het niet. De volgende ochtend kwamen we rond 6 uur (tijd van Dubai) aan (drie uur NL tijd). Op het vliegveld van Dubai moesten we ons vier uur zien te vermaken. Dat hebben we gedaan door te lezen, mensen te kijken en een beetje te lopen. Om half 11 moesten we weer het vliegtuig naar Addis Abeba hebben. Deze vlucht zou maar 4 uur duren, maar door vertraging werd dat wat later. Ook had het vliegtuig erg veel last van turbulentie, dus echt fijn was de rit niet voor ons beiden...
Eenmaal in Addis Abeba stonden de man en dochter van Tirsit ons op te wachten! Leuk om ze in het echt te zien! We zijn door Addis Abeba gereden, maar daar moet je wel een held zijn om de straat op de durven! Zoals de man van Tirsit het getoeter op straat noemde: music of the street!
Onderweg hebben we met z'n vieren wat gedronken bij het Rashotel. Dit is een goed hotel wat niet zo duur is, dus wellicht dat we daar ook nog een weekend verblijven. Na het drankje zijn we op zoek gegaan naar het Wims Holland House. Dit hadden we natuurlijk al gezien op de foto's van Bart, maar in het echt is het weer mooier. Er zat, naast Wim, nog een andere Nederlandse man, Ron, die al 7 jaar in Ethiopie woont. Met z'n vieren hebben we gekletst over Nederland (ja ze kennen het dorp Dedemsvaart!!) en over wat er hier allemaal te doen is. Daarna hebben we een lekkere warme hap gegeten en zijn we naar de kamer gegaan, waar ik dit dagboek heb getypt en waar we nog wat hebben gelezen. Toen maar snel geslapen, want daar ben ik wel aan toe! Op naar de volgende ervaringen die komen gaan!


dagboek dag 2, vrijdag 8 november
De eerste nacht hier in Addis Abeba. Ik heb niet zo heel lekker geslapen, want ik heb denk ik een spier verrekt in m'n schouder. Dus bij elke beweging vannacht ben ik wakker geworden, waardoor ik een gebroken nacht heb gehad.Ondanks alles ben ik wel wat bijgetankt en kan deze dag beginnen. Gelukkig was hier een warme douche, dus de dag begon wel goed!! Rond 11 uur werd er aan de deur geklopt, het bleek dat Tirsit al lang op ons stond te wachten. We waren bijna klaar, dus zijn we met haar meegegaan. Ze had een taxichauffeur bij zich, en met z'n vieren zijn we door Addis Abeba gereden. We hebben verschillende wijken van de stad gezien, en zijn zelfs nog in het Sheraton Hotel geweest. Zag er erg mooi uit, maar voor een nacht betaal je bijna 400 euro per persoon.. Dat gaan we dus niet doen.... Wel een paar leuke foto's gemaakt, om jullie jaloers te maken!
Daarna zijn we langs het paleis van de president geweest en dus langs verschillende wijken. Onderweg hebben we ergens ons ontbijt gehad (spaghetti) en ook hebben we nog ergens een erg lekkere juicemix gehad! De vitaminen zijn weer binnen!!
Mijn eerste indruk van Addis Abeba is dat het rijker is dan ik in Gambia heb gezien. Toch is er ook veel armoede. Je ziet mensen in hele mooie pakken en dure auto's, en daarnaast bedelen de mensen die er arm en slecht uitzien. Arm en rijk zit hier heel dicht bij elkaar. Wel schijnt het in Holeta anders is, maar dat zien we als we daar naartoe gaan.
Ook de prijzen zijn erg anders. Voor twee maaltijden en drie keer drinken hebben we iets meer dan 5 euro betaald. In Nederland is dat niet voor te stellen.
Rond een uur of drie zijn we weer bij het Wims Holland House afgezet. Daar heb ik nog een uurtje geslapen, weer even wat energie opgedaan.
In het Wims Holland House hebben we 's avonds een pizza gegeten. Kwam wel uit de diepvries en oven, maar het was lekker. Nu zijn we weer even lekker op de kamer. We hebben van Tirsit een simkaart van hier gekregen, en we hebben geprobeerd of we wat naar huis konden sturen. Dat lukte, nu nog afwachten of we wat terug krijgen. Vanavond is er in het Wims Holland House een Hollandse avond. We zijn benieuwd!!
Morgen komt Tirsit ons ophalen en gaan we naar haar huis. Dan kunnen we gelijk bekijken hoe dat eruit ziet. Hopelijk hebben we dan internet, zodat we de eerste contacten via mail naar huis kunnen leggen. Hopelijk lukt het dan ook om de eerste verhalen met eerste foto's op de blog te zetten.
Zondag gaan we met Tirsit mee naar de kerk en 's middags gaan we naar Holeta. Dan kunnen we bekijken hoe het er daar uit ziet, zonder dat er al kinderen zijn.
Gisteren wist ik nog niet zo goed hoe ik het zou vinden en of ik het wel leuk vond, maar nu heb ik er echt zin in gekregen. Tirsit is een erg lieve vrouw die erg ondernemend is en ook graag dingen met ons wil doen. Ik ga mij hier wel vermaken denk ik!

Zo, ik lig in bed, na een leuk feestje hier in het Wims Holland house. Er waren veel Nederlanders, dus we hebben met verschillende mensen gekletst. Nu nog even lezen en dan slapen, morgen hopelijk een gezellig dagje bij Tirsit en haar familie.


dagboek dag 3, zaterdag 9 november

Ik heb lekker geslapen na het feestje van gisteravond. We hadden om half 9 de wekker gezet omdat Tirsit ons vandaag zou ophalen om nog weer wat van de stad te zien. Rond een uur of half 11 hebben we haar gesmst, dat we helemaal klaar waren om te gaan. Op een gegeven moment belde ze, de plannen waren gewijzigd. We moesten onze spullen helemaal pakken, want vandaag zouden we al naar haar huis gaan. Dus snel de koffer maar gepakt en gewacht tot ze zou komen. Ze kwam daarna al gauw met haar man Assegid en haar dochter Lidya. Met z'n vijven zijn we door Addis Abeba gereden en hebben we ook weer een heleboel indrukken opgedaan. Na een deel van Addis Abeba te hebben bekeken zijn we richting de bergen gegaan. Wat een mooie natuur en wat is alles hier mooi groen!! Ook waren er mooie uitgravingen in de rotswanden. Op een gegeven moment zijn we gestopt om bij een soort sportcomplex wat te gaan eten en drinken. Het schijnt dat er hier veel sporters uit Europa komen om te trainen, omdat je hier op 3000 meter boven zeeniveau zit, en dat is weer goed voor het bloed.. een soort doping dus. En daar hebben we een speciale ervaring opgedaan: namelijk voor de eerste keer het eten van injera. Dat is een soort pannenkoek, waar dan saus en vlees bij zit. Bart en Ria hadden ons in Nederland al voorbereid om de injera, omdat die wat zuur zou zijn. Maar dat viel heel erg mee! Het was goed te doen. En weer hadden we een lekker juicemix erbij, dat zijn toch wel de lekkere drankjes hier!
Na een tijd daar te hebben gezeten en veel te hebben gekletst over het onderwijs hier en in Nederland, zijn we verder gereden door de prachtige mooie bergen. Op een gegeven moment weer bij een soort restaurant/hotel gestopt om Ethiopische honingwijn te proberen. De eerste slok was erg raar, en daarna smaakte het niet echt lekker. Maar wel leuk om het een keer te hebben geprobeerd. Ondertussen kwam er een muzikant bij ons muziek maken. Hij zong alles in het Amhaars, zodat we er niks van begrepen. Maar bij de vertaling kregen we mee dat we de knapste meiden van de wereld waren en de jongens die met ons mochten zoenen in de hemel terecht zouden komen. Wat een geluk voor Jouke en Frank!! :)
Daarna hebben we samen met Lidya (die een jaar in Nederland heeft gewoond met een project) nog het hotel bekeken. De man die het beheerde (een Amerikaan van ruim 80) vertelde ons van alles over het hotel, maar ik zou er niet willen slapen. Erg kitsch maar wel leuk om een keer te zien.
Toen op naar het huis van Tirsit en Assegid. Wat een groot huis! En mooi! Dus we vermaken hier ons wel! Het was een gevoel van thuiskomen, en dat is wel erg prettig. Als het goed is, en de plannen niet veranderen, gaan we volgende week maandag naar Holeta, en zullen we in de weekenden hier verblijven. Af en toe ook een weekend bij anderen of in het guesthouse van Respo International, omdat daar Nederlanders verblijven.
Morgen naar de kerk, ik ben benieuwd hoe dat hier in Afrika gaat!!

dagboek dag 4, zondag 10 november

Vanochtend om half 9 de wekker, omdat we meegingen naar de kerk. Na lekker te hebben gedoucht en ontbeten, zijn we met het gezin naar de kerk gegaan. De kinderen en Assegid gingen naar de zondagschool, wij bleven samen met Tirsit in de kerk. En wat een spektakel! Het begon met veel gezang en gedans. Wat een geswing! De band ging helemaal mee met het koor, geweldig om te zien! Daarna waren er verschillende sprekers. Het ging bijvoorbeeld over het Love Ethiopie Festival, en we moesten alle mensen meenemen waarvan we dachten dat ze wel christen konden worden. De kerk was begonnen om elf uur en om kwart voor 2 liepen we er daar weer uit. Was een zeer lange dienst dus, en op een gegeven moment was het Engels moeilijk om te volgen. Maar zeer indrukwekkend, weer een ervaring rijker.
Na de kerk zijn we met Assegid en Tirsit en nog een Nederlandse, die hier al 6 jaar woont, ergens in Addis Abeba gaan eten. We hebben lekker pizza gehad. Daarna zijn we met elkaar naar Holeta gegaan, om de Roseland Academy te bekijken. Wat leuk om dat in het echt te zien, nadat we foto's hadden gezien van Bart en Ria. Tirsit heeft ons alles verteld en natuurlijk foto's van ons gemaakt. BIj het guesthouse had ze een verrassing: ze had verschillende papieren opgehangen met onze namen en een welkom. Als dat geen warm welkom is weet ik het ook niet meer! Nadat we alle lokalen hadden bekeken zijn we naar de tuin van de school gereden. Het leukste om daar te zien was dat het gebouwtje wat er stond, gesponsord was door de Regenboog uit Dedemsvaart. Mooi om te zien dat er werkelijk wat met het geld gedaan wordt, en ook erg snel! Het zag er allemaal mooi en goed verzorgd uit. Ook de tuin die er verder bij hoorde was netjes. Er stond zelfs ijsbergsla.. Haha.
Na het bezoek in Holeta zijn we weer terug gereden naar Addis Abeba en hebben we de andere Nederlandse afgezet. Daarna terug naar 'huis' en nu bijna aan tafel. We zijn om half 11 vanochtend weggereden en om half 8 waren we weer binnen. Lange dag dus, maar wel weer een met veel ervaringen en indrukken.
In de avond hebben we gekletst over het lesgeven in Holeta. We hadden boeken meegenomen uit Holeta zodat we kunnen zien op wat voor niveau de kinderen zitten. Uit de gek kwamen we op het idee om het alfabet uit te beelden met ons lichaam. Claudia en ik gingen dat doen, en Assegid keek ons een beetje gek aan: Assegid, wanneer we dit doen, voelen we ons wel thuis! Leuke avond met elkaar gehad dus.


Dag 5, maandag 11 november

Hoera voor Ruben, hij is 30 geworden vandaag. Wat een oude bedoeling! Gefeliciteerd broer!!
Vanochtend hebben we uitgeslapen, om half 10 werden we gewekt door Tirsit. We wisten niet dat er wat op het programma stond, maar we zijn netjes uit bed gegaan. Na snel te hebben gedoucht hadden we met z'n drieën ontbeten, een soort van lasagne met spaghetti. Bijzonder als ontbijt, maar wel lekker. Daarna zijn we met Tirsit meegegaan naar haar kantoor in Addis Abeba. Ook zou daar een internetcafe zijn waar we dus even onze mail konden kijken.
Omdat Assegid en de kinderen al met de auto weg waren, zijn we met de lokale taxi gegaan. Eerst in een soort kleine tuktuk, toen een stukje lopen en later in een klein taxibusje. Grappig om zo mee te maken, maar ik hoef hier geloof ik niet als twee blanke meiden zonder een Ethiopiër in... Vooral zo in de grote stad. Na nog weer een stukje te hebben gelopen kwamen we aan bij het kantoor van de Roseland Academy. Dat kantoor lag volgens mij op de achtste verdieping en de lift was kapot... Goed voor onze conditie dus. Het is een mooi kantoor wat ze daar hebben: twee kantoorruimtes wat mooi wat ingericht. Daarna zijn we naar het internetcafe gegaan wat op de eerste verdieping lag. Heb dus genoeg training in de benen als we hier nog vaker heen gaan. Internet op m'n iPad deed het jammer genoeg niet, maar wel op m'n telefoon. Dus veel gewhatsappt met Frank! Fijn om zo even contact te hebben. Nadat we bijna twee uur in het internetcafe gezeten hebben gingen we samen met Martha, een ander die werkt voor deze stichting, weer naar het kantoor gegaan. Tirsit had geen verbinding gekregen met haar laptop dus die ging naar een ander café om te proberen of ze daar foto's kon mailen naar Bart. Als het goed is stuurt hij ze door en komen ze dus op internet te staan. Eenmaal in het kantoor zij we begonnen met het leren van Amhaars. Dat is de nationale taal in Ethiopië. En ik kan je vertellen: dat is moeilijk!! Maar wel heel erg leuk, en we waren snelle leerlingen... Rond een uur of vier kwam Tirsit weer terug en hebben er geluncht, waarna we door Assegid en de kinderen opgehaald zijn om weer naar huis te gaan.



Dag 6, dinsdag 12 november

Om 6 uur hadden we de wekker gezet, omdat we tegelijkertijd met het gezin zouden vertrekken. Maar voordat dat ging gebeuren, was er een feestelijkheid, omdat Tsjakka (de jongste dochter) vandaag 11 jaar is geworden! Dus al om kwart voor zeven gezongen en een stuk taart gegeten.. Niet echt wat voor de nuchtere maag maar lekker was het wel! Daarna met z'n allen in de auto. Als we politie zagen moest Hermon, die voorin bij Tirsit op schoot zat bukken.. Maar al met al goed gegaan. Door Assegid zijn we afgezet bij het kantoor van Tirsit. Eerst zouden we daar even zijn, dan door naar het internetcafe om mail te kijken en later naar een school. Het 'even' in het kantoor zitten duurde al een tijdje, maar we hebben de tijd goed benut door Amhaars te leren. We hebben al een redelijke lijst van woorden die ik kan herkennen in het spreken en die ik al redelijk kan uitspreken. Toen naar het internetcafe, maar helaas was het bereik niet zo goed. Dus vrij weinig kunnen doen. Daarna weer naar het kantoor. We dacht dat we om negen uur op die school moesten zijn maar van afspraken nakomen hebben ze nog niet veel gehoord... Rond half 11 zijn we (Claudia, Martha en ik, Tirsit bleef op kantoor werken) naar de school gelopen, de Country Academy. We hoorden dat de school nog maar 5 jaar bestaat, maar in die tijd hebben ze veel goede dingen gedaan. De klaslokalen waren erg klein, maar het voordeel was dat er daardoor ook niet veel (lees: rond 25) kinderen in zaten. In elke klas werden we met een welkomstliedje begroet. Erg leuk! De lokalen zagen er verder verzorgd uit: er hing veel materiaal aan de wanden wat naar mijn inziens ook echt gebruikt werd. In een klas hing zelfs de groepsindeling voor het lezen: subgroepen A, B, C. Dat gebruiken we in Nederland ook, en volgens mij waren ze er trots op dat ze dat zelf ook deden. In grade 7 mochten we zelfs even lesgeven, we hebben ze tot tien leren tellen. Achteraf zeiden Claudia en ik tegen elkaar dat we de kneepjes van het lesgeven zo weer toepassen: leuk om te merken!
Na de normale school zijn we naar de afdeling Kindergarten gegaan. Wauw, wat zag dat er mooi uit!! Hele mooie muurschilderingen en lieve kindjes.. Veel foto's gemaakt dus!
Nadat we dit bekeken hadden zijn we weer terug gegaan naar de normale school, waar we een sandwich egg hebben gegeten. Was goed voor elkaar.
We zouden gaan lunchen bij Martha, samen met Tirsit, maar toen belde Tirsit dat het met haar vader niet goed ging. Dus zonder Tirsit lunchen. Helaas hoorden we tijdens de lunch dat haar vader was overleden. Dat was dus erg snel gegaan!
Samen met Martha zijn we toen naar huis gegaan. Daar kwam de rest van het gezin ook. Allemaal erg verdrietig, maar de kinderen worden hier niet echt bij betrokken. Op een gegeven moment vertrokken Martha, Assegid en Tirsit (allemaal in zwart) om zaken voor de begrafenis te regelen. Die is morgen al!
Morgen gaan wij samen met Martha naar de stichting Dorkas, om te kijken wat er daar allemaal gebeurd. We gaan in elk geval niet naar de begrafenis.
Ondanks dat het allemaal erg verdrietig is, hebben we een erg leuke avond met de kinderen gehad. We hebben spelletjes gedaan en samen gegeten. Het was goed voor de band die we met de kinderen nu hebben opgebouwd, ik heb het idee dat ze ons meer vertrouwen en het niet gek meer vinden dat we bij hen in huis zijn.