Dag 19 t/m 25

Dag 19, maandag 25 november

Voor de tweede week op naar Holeta. Toch wel weer spannend, gaat het weer zo goed als vorige week? Maar eerst nog even op internet gezeten, zodat ik mijn dagboeken naar huis kon sturen. Gelukkig werkte dat! En mama was ook al wakker, dus gezellig met haar geappt.

Daarna door naar Holeta. We zijn met de taxi gegaan, maar ondanks dat zijn we nog bijna een uur en drie kwartier onderweg geweest. In Holeta hebben we onze spullen uitgepakt en zijn we naar de tuin gegaan. Tirsit en Martha waren ook mee, en die gingen even kijken of alles daar goed verliep. Daarna hebben we samen met de kinderen daar injerra gegeten.

's Middags was er een meeting gepland, en alle kinderen waren vrij. Het was een soort ouderavond, maar dan overdag. Uiteindelijk, toen alle ouders binnen waren, waren er zo'n 50 ouders, schat ik. De een kwam wat later binnen dan de ander....
Als eerste werden Claudia en ik voorgesteld. Het gebeurde allemaal in het Amhaars, dus veel kon ik er niet van volgen, maar sommige woorden (Hollande) klonken dan weer best bekend. We moesten ons voorstellen en vertellen wat we gingen doen, daarna kregen we groot applaus. Het is voor hen denk ik best bijzonder dat wij dit vrijwillig willen doen, zo ver van familie vandaan en dan ook nog voor zo'n lange tijd. Ook daarvoor weer groot applaus.

Daarna werden er wat algemene zaken besproken. Aan het eind van de oudermiddag werd het sportteam van Roseland gepresenteerd: jongens uit KG3 die nieuwe kleding kregen, gesponsord vanuit Nederland, en nieuwe voetballen. Alle jongens waren super trots, dat was een mooi gezicht om te zien. Uiteindelijk moest iedereen met het sportteam op de foto en zijn er nog wat losse foto's gemaakt. Ook konden ouders nog kijken in het tutorial-lokaal, om te kijken wat we de leerkrachten al voor materialen aangeboden hebben. Al met al was het bijzonder om dit zo mee te maken!

Dag 20, dinsdag 26 november

Hiep hiep hoera voor mij! Volgens de Ethiopische kalender is het vandaag namelijk 18 maart 2006, en word ik dus 15! Claudia had voor mij slingers opgehangen, zodat het al echt jarig voelde.
Eenmaal buiten hebben we weer het ritueel van de ochtend meegemaakt. Ook zouden we vandaag niet gaan observeren, zodat de leerkrachten wat meer hun eigen gang konden gaan en konden gaan uitproberen. We hebben ze ook geen materialen gegeven, maar zelf laten pakken, zodat het nu echt iets van henzelf gaat worden. Claudia en ik wilden bezig gaan om de tutorial voor te bereiden, toen ons werd gevraag of we mee wilden naar de markt. Dat wilden we wel, we moesten immers zelf ook nog eten hebben en wilden de markt wel eens goed bekijken. Dat is gelukt, wat een grote markt! Iedereen die wil kan er zijn kleedje neerleggen om spullen te verkopen, en dat is dan ook echt alles. Van geiten tot broeken, van groenten tot taartvormen, van kippen tot speelgoed en alles wat daar tussenin zit. Ook de kok vanuit de tuin ging mee, ze moesten namelijk teff hebben, daar wordt de injerra van gemaakt. Alleen is dat niet 'even' wat kopen.. Er zijn namelijk verschillende soorten en je moet natuurlijk wel de beste hebben. En ze moesten 400 kilo, dus dan ben je nog wel even bezig.... Al met al hebben wij meer dan twee uur gewacht in de brandende zon, toen we zelf nog niks hadden. We wilden het geld van ons maar geven zodat degene die met ons mee was alles kon halen en wij weer naar school konden, maar toen konden we opeens erg snel onze groenten kopen. Na meer dan 2,5 uur weg te zijn geweest kwamen we weer op school aan en kregen we een lunch van Enoe (een juf). Spaghetti die erg lekker was! Mijn verjaardagsmaal dus. Na de lunch wilden we richting de tutorial class lopen, maar we werden tegen gehouden, we mochten er nog niet in. Wel waren alle juffen druk in de weer. Na een tijdje mochten we binnenkomen: ze hadden een tafel neergezet met daarop een kaarsje en een vel daarachter met mijn naam en Happy Birthday! Ze hebben lekker vals voor me gezongen, maar erg leuk om zo mee te maken!! Ook hadden ze war drinken en koekjes mee, dus dat hebben we eerst gegeten en gedronken.

Toen de tutorial: we hadden verschillende spelletjes en puzzels neergelegd, zodat ze zelf konden kijken wat voor hen bruikbaar is in de klas. Maar de spelletjes kenden ze niet, dus die hebben we eerst samen gedaan. Leuk om ze ganzenbord en memory aan te leren, toch spellen die iedereen in Nederland kan. Daarna waren de puzzels aan de beurt. We hadden verschillende groottes, van 4 tot 70 stukjes. Ik begon leuk te vertellen dat de kleine in de laagste groep gebruikt kan worden, maar dat de grotere prima bruikbaar zijn in de hogere klassen. Iedereen keek me met een lege blik aan... Ze hadden nog nooit puzzels gedaan.. Dus de leerkrachten zijn in tweetallen met de puzzels bezig gegaan. Een puzzel die een kind uit groep 1 met gemak kan maken, waren zij met z'n tweeën toch zeker tien minuten bezig. Met wat hulp van tips hebben ze het uiteindelijk toch gemaakt en meerdere, zodat ze er wat handigheid in zouden krijgen. Claudia en ik stonden wel een beetje met onze mond vol tanden, dat dit nog kon! Maar ze waren erg enthousiast, en dat is het belangrijkst. We hadden ook nog op de planning staan dat we met de klaslokalen bezig zouden gaan. Met iedereen hebben we alle bordjes met letters en cijfers uit de klassen gehaald, morgen gaan we bezig om dit te sorteren en te kijken wat er allemaal nog mist. Dat kunnen we dan gaan maken en uiteindelijk weer terughangen in de klassen, op een ordelijke manier. En dit gaf gelijk een heel goed gevoel: het lijkt alsof ze dit wel willen doen, al langer, maar dat ze zelf nog niet weten hoe ze dat moeten doen. Ik hoop dat wij het steuntje in de rug kunnen zijn en hen kunnen helpen, zodat het weer goed ingezet gaat worden in de klassen.

Na schooltijd hebben we niet veel meer gedaan. We zijn bezig geweest met ons project, wat dat is lezen jullie nog wel, of hebben jullie inmiddels op Facebook gezien. Het is in elk geval iets waar we een groot deel van de middag/avond mee bezig zijn geweest...

Dag 21, woensdag 27 november

Al bij het wakker worden voelde Claudia zich niet goed, dus die bleef lekker in bed terwijl ik wel maar gewoon de dag ging draaien. Er werd natuurlijk gelijk gepraat over Claudia, dat ze ziek was en naar een kliniek moest.. Daar wist ik nog wel een stokje voor te steken, maar het ging nergens anders meer over. Op een gegeven moment stonden alle leerkrachten bij ons binnen, op ziekenbezoek bij Claudia. Daarna ze maar weer naar buiten gestuurd, en aan de dag begonnen. Ik was wel benieuwd of ik samen met kinderen de puzzels kon maken die we de dag van te voren met de leerkrachten hadden gemaakt. In groepjes van vier ben ik buiten bezig geweest met de puzzels, en dat was erg geslaagd! Kinderen kregen een nieuwe ervaring en deden iets wat ze nog nooit hadden gedaan. Gaaf om te zien!

Toen ik bezig was met de kinderen van KG2 werd ik onderbroken, de schoolverpleegkundige kwamen langs. Elke leerling kreeg twee keer een dosis vitamine A toegediend en volgens mij ook een paracetamol. Waarom dat laatste weet ik niet zo goed..
Toen het lunchtijd was ben ik met de leerlingen mee gegaan naar de tuin, maar ze gingen op een andere compound eten. Ik wist eerst niet waarom, maar nadat ik door de kok meegenomen werd naar de tuin werd het duidelijk: ze waren bezig met de distributie van verzorgingsmiddelen aan de ouders. Ik werd door Martha gelijk aan het werk gezet door zakjes te vullen met drie keer een blok zeep voor het wassen van de kleren, twee keer een blok zeep om mee te wassen en een fles shampoo. De ouders moesten een handtekening zetten en kregen dan een pakketje mee. Ook waren er ouders die 20 kilo ttef (zaad om injerra mee te maken) mee naar huis. Bij navraag bleek dat deze ouders een gesponsord kind hebben, maar die niet elke dag een lunch via de school krijgen. Dat komt omdat ze bijvoorbeeld ouder zijn en niet meer op de Roseland zitten, maar op een andere school.
Al met al een mooi gezicht om te zien hoe blij ouders hiermee zijn en wat voor kleine moeite het eigenlijk is.

Eenmaal terug op school heb ik samen met de leerkrachten de bordjes uitgezocht die we uit de lokalen hadden gehaald. Dat was nog wel een klus, maar het gaf wel weer een goed gevoel. Ook genoteerd wat er nog mist en wat we dus gaan maken, zodat er in elke klas het alfabet en de getallen 1 t/m 20 kunnen komen te hangen.

Na de tutorial hebben we besloten om maar terug te gaan naar Addis. Claudia voelt zich nog niet goed en dan zijn de voorzieningen bij Tirsit in huis toch wat beter. Maar, dat betekende wel een lange reis, want we moesten met de publictaxi. Maar al met al dat overleefd, en daarna lekker naar het huis van Tirsit. Lekker gegeten, maar na het eten werd ik ook niet lekker... Zelfde als Claudia, dus het zal wel te maken hebben met het drinken wat we hebben gehad voor mijn verjaardag (dat was een soort ranja, aangemaakt met het water van hier).

Dag 22, donderdag 28 november

En warempel, ik ben nu ook ziek. Hetzelfde als Claudia, dus eerst maar lekker in bed gelegen en nog wat geslapen. Daarna maar op de bank. Claudia voelt zich gelukkig al beter, dus dat is fijn.
De hele dag niet zoveel gedaan: beetje lezen, beetje slapen, beetje niksen.. 's Avonds een film gekeken, er schijnen hier zenders op de tv te zijn die de hele dag films op. Dat weten we dan dus maar weer voor morgen.

Vandaag is de assistente (zo noemen ze het meisje wat kookt enzovoorts) naar haar eigen huis weer gegaan en is de eerste assistente weer teruggekomen. Tirsit had geen goed gevoel bij de andere en ze kon mogelijk nog geen ei bakken, dus zoveel hulp had ze er niet aan. Ik ben benieuwd hoe de nieuwe (voor ons dan) is..

Dag 23, vrijdag 29 november

Wat fijn, ik voel me weer beter na een nachtje lekker slapen. Dat heeft me dus wel goed gedaan. Vandaag nog wel een dagje thuis, maar weer een beetje lezen en zo. Tirsit was ook in de ochtend thuis, en als ontbijt hebben we pizza gegeten. We zijn immers weer beter dus een stevig ontbijt moet erin. Daarna hebben we voor de eerste keer gezien dat er koffie werd gemaakt op de Ethiopische manier. En ik kan je vertellen, als geen fan van koffie, dat dat niet lekker ruikt. Uiteindelijk moesten we van Tirsit ook koffie met melk proberen te drinken. Helaas, Claudia en ik vinden het nog steeds echt niet lekker en dus blijven we aan de thee!
's Middags hebben we een filmpje gekeken en weer wat gelezen. Niet zoveel bijzonders dus.
Na een lange werkdag kwam ook de rest van de familie weer thuis. Samen hebben we lekker gegeten en ook niet meer veel gedaan.. Al met al weer een niet zo spectaculaire dag gehad.

Dag 24, zaterdag 30 november

Vanochtend zijn Claudia en ik naar beautysalon Tirsit geweest. Ons haar is mooi ingevlochten, op de Afrikaanse manier. Daarna op naar het internetcafe. In de taxi (vertelde Tirsit later) werd er veel over ons haar gepraat, dat we nu twee blanken zijn die zich proberen aan te passen. Toch leuk om dat te horen! Voordat we in het café waren hebben we eerst ergens nog een lekkere juice gedronken: de vitamines zijn weer aangevuld! Eenmaal in het café weer fijn met mama en Frank kunnen skypen. Helaas deed Facebook het niet, maar wellicht dat dat morgen gaat lukken. Op een gegeven moment kwamen Assegid en Lidya ook naar het café, en zijn we met z'n vijven op pad geweest. We hebben gekeken naar een guesthouse voor als de familie van Claudia komt, en zijn we naar een speeltuin geweest waar we morgen eventueel de verjaardag van Tsega gaan vieren. Achteraf bleek dit te duur te zijn, maar toch leuk om dit te zien!

Daarna hebben we met z'n vijven gegeten bij een Soedanees restaurant. Van de voorkant leek het een erg klein restaurantje, maar binnen was er goed uitgebreid naar achteren. Al met al zat het er goed vol, en hebben we lekker gegeten. Rijst met een prutje en wat vlees, het smaakte een beetje naar kerrie. Wel goed te doen dus.
Ook zijn we onderweg nog gestopt bij het postkantoor. Als je hier in Addis post wilt kunnen ontvangen, krijg je een boxnummer en moet je zelf je post ophalen. Lidya wilde ook nog wat naar Nederland versturen, dus dat kon mooi gecombineerd worden. Bij het postkantoor zaten ook een aantal kleine winkeltjes, dus samen met Tirsit zijn we daar langs gegaan. Helaas, afdingen doen ze niet aan, dus de kennis uit Gambia kan ik hier niet inzetten... Maar een cadeautje voor Tsega gekocht en Claudia nog een souvenir. Al met al geslaagd dus.
Eenmaal thuis gingen Tirsit en Assegid een avondje weg, en waren wij dus met Lidya, Tsega en Hermon een avondje thuis. En als de ouders niet thuis zijn... Juist ja! Ik ga maar niet over de details praten, maar we hebben een erg gezellige avond met elkaar gehad!

Dag 25, zondag 1 december

Het belooft vandaag een leuke dag te worden: skypen met de kerk in Dedemsvaart! Ik ben heel erg benieuwd hoe dat gaat. Het was nog wel een geregel om er te komen, omdat Tirsit en Assegid niet naar de kerk gingen, ivm de verjaardag van Tsega die vandaag gevierd gaat worden. Uiteindelijk konden we mee met een buurvrouw, die ons bij het internetcafe afzette en daarna ook weer zou ophalen. En gelukkig werkte het skypen! Eerst geprobeerd met de fam Nijhuis in de kerk, en dat was al raar om te zien. We kwamen namelijk erg groot in beeld op de beamers. Toen de kerk bijna begon liep het natuurlijk vol, en mensen die in de gaten hadden dat we op skype zaten, kwamen weer even terug om naar ons te zwaaien. Wat leuk!! Eenmaal in de dienst waren we al snel aan de beurt, en we hebben wat verteld over The Roseland Academy en het werk wat we hier doen. Leuk om dit te kunnen vertellen. Aan het eind applaus gekregen, dat geeft toch wel aan dat de mensen in de kerk op de een of andere manier met ons meeleven.

Jammer genoeg konden we verder van de dienst niet veel meekrijgen, dus dat was wel jammer. Maar ondertussen facebook en mail gekeken, en dat werkt altijd goed. Na de dienst had Jeltje de laptop in de koffiekamer gezet en zaten onze families daar om te skypen. Erg gezellige boel met elkaar! Leuk om zo iedereen bij elkaar te zien en te zien genieten van ons, en wij natuurlijk van hen. Al met al best lang geskyped, was zeer geslaagd.

Daarna opgehaald door weer de buurvrouw en naar de verjaardag van Tsega. Nouja, verjaardag? Je kunt het meer het vreetfestijn noemen. Wat gaat er daar een boel eten doorheen! We begonnen met een groot stuk quiche gemaakt van spaghetti en een pizzapunt. Daarna kwamen er nootjes en koekjes op tafel. Op een gegeven moment moesten Claudia en ik de taart klaarmaken met kaarsjes etc erbij. Ook hier wordt niet in bezuinigd.... Daarna de taart aansnijden, en iedereen een stukje. Maar, dat aansnijden en op bordjes doen, doen wij altijd in de keuken, en dan brengen we het naar de visite. Helaas, dat is hier niet het geval.. Aansnijden en op servetjes proberen te leggen zonder er met je vingers aan te komen waar iedereen omheen staat. Ik heb wel eens situaties meegemaakt dat ik me zekerder voelde.. Maar; Tsega vond het een geweldige verjaardag, met Nederlandse liedjes en lekkere taart, dus al met al was het zeer geslaagd. 's Avonds nog even op de Wii en daarna naar bed, want ja, om half 9 is iedereen wel zo kapot van de verjaardag... Ik ben blij dat wij het in Nederland anders doen, al was dit heel leuk om mee te maken!